ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

ข้อมูลคำศัพท์

กะไท (ก.)

ฝัดแยกเมล็ดข้าวเปลือกออกจากข้าวสารหลังจากฝัดเอาแกลบและรำออกแล้ว โดยยืนขึ้นจับกระด้งให้เอียงซ้ายหรือขวาพอประมาณในระดับเอว แล้วยักย้ายกระด้งไปซ้ายขวาสลับกัน ส่วนที่เป็นเมล็ดข้าวเปลือกจะมารวมอยู่ข้างหน้ากระด้ง บางครั้งเรียกกะทิ่กกะไท