เขลง


รายละเอียด

ชื่อวิทยาศาตร์Dialium cochinchinense Pierre
ชื่อวงศ์LEGUMINOSAE - CAESALPINIOIDEAE
ชื่ออื่นนางดำ, หมากเค็ง (นครราชสีมา, ชลบุรี); กาหยี (มลายู - นราธิวาส); เขลง (ภาคกลาง); ยี (ภูเก็ต); หยี (ภาคใต้)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์:
ลำต้นไม้ขนาดกลางถึงใหญ่ สูงถึง 30 เมตร ไม่ผลัดใบ เปลือกต้นสีเทาอมน้ำตาลแตกเป็นสะเก็ด เปลือกในสีแดง
ใบใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ มีใบย่อย 5 - 9 ใบ เรียงกึ่งตรงข้าม รูปไข่หรือรูปรี โคนใบมน ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ
ดอกดอกออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนง ตามปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็กสีขาว ออกดอกเดือนมิถุนายน - กันยายน
ผลผลรูปรี ผลอ่อนสีเขียว เมื่อแก่สีดำ เนื้อหุ้มเมล็ดสีน้ำตาลล่อนแยกจากเปลือก เมล็ดแข็ง กลมแบน ผิวมัน ออกผลเดือนกันยายน - ธันวาคม
รสใบอ่อน รสเปรี้ยว เนื้อหุ้มเมล็ดรสเปรี้ยวอมหวาน
แหล่งที่พบป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง และป่าคืนสภาพ
สภาพที่เหมาะสมชอบแสงแดดจัด ชอบขึ้นในที่ค่อนข้างชื้น
การขยายพันธุ์เพาะเมล็ด
การใช้ประโยชน์:
ส่วนที่ใช้เป็นอาหารยอดอ่อน ใบอ่อน นำไปปรุงรสทำให้มีรสเปรี้ยว หรือรับประทานเป็นผักสดกับน้ำพริก ลาบ ยำ ผลอ่อนนำมาต้มรับประทาน ผลแก่รับประทานเนื้อ มีลักษณะคล้ายลูกหยี

หัวเรื่อง

พฤกษาพรรณบรรณสาร : ศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี

รายการอ้างอิง

  1. ทักษิณ อาชวาคม ... [และคนอื่น ๆ]. (2551). พืชกินได้ในป่าสะแกราชเล่ม 1. ปทุมธานี: สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช.