| 21 |
 |
ซะ
- ดูคำว่า หงาด
|
| 22 |
 |
ซ่ะ ๆ
- ล้วน ๆ ขนาดโต ๆ (ใช้แก่สัตว์น้ำ)
|
| 23 |
 |
ซะจั๋น (ว.)
- อัศจรรย์เหลือเกิน เช่น ซะจั๋นล่ะเด่ (เหลือเกินแล้ว)
|
| 24 |
 |
ซะซาย
- เกลื่อนกลาด
|
| 25 |
 |
ซะน่าม (น.)
- สระน้ำ
|
| 26 |
 |
ซะปาย
- ใช้ประกอบคำอื่น เพื่อเน้นคำให้มีน้ำหนัก หรือมีความหมายไปในทำนองว่าจัง จริง ๆ เป็นต้น เช่น มากซะปาย ดำซะปาย ละวาย เหลือวาย ก็พูด
|
| 27 |
 |
ซ่ะย่ะ
- ดก มาก มากมาย
|
| 28 |
 |
ซ่ะหริ่ม
- ซ่าหริ่ม
|
| 29 |
 |
ซ่ะอ๋ม (น.)
- ชะอม
|
| 30 |
 |
ซั่กผ่าขี่ผ่าเยี่ยว
- (สำนวน) อุปการะเลี้ยงดู อุปถัมภ์ค้ำจุน
|
| 31 |
 |
ซั่ด
- กิน ต่อย ตี ร่วมประเวณี
|
| 32 |
 |
ซับปิ๊ ซับปะปิ๊ (ว.)
- สารพัด เช่น บ้านเจ๊กน่อยมีของขายซับปิ๊ บางครั้งออกเสียงเป็น สำมะปิ๊ สาระปิ๊
|
| 33 |
 |
ซับพอ (ว.)
- เป็นเพราะอย่างนี้ เช่น ย่อนไปตากแดดซับพอเป็นไข่ (เพราะไปตากแดดจึงเป็นไข้ สำพอ หรือ สมพอ ก็ใช้)
|
| 34 |
 |
ซับหัวขั่วแห่ง
- (สำนวน) บังคับกะเกณฑ์ เช่น ใครเขาซับหัวขั่วแห่งเอาถึงได้มาทำงาน
|
| 35 |
 |
ซา
- ถือสา หัวซา ก็พูด
- สาก (ระคาย เพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวลขรุขระ เพราะมีพื้นไม่เรียบ) ซาเร่อะเก่อะ ก็พูด
|
| 36 |
 |
ซาง (น.)
- โรคชนิดหนึ่ง เป็นกับเด็ก ๆ ที่ขาดสารอาหารโดยเฉพาะโปรตีน (ตานขโมย)
|
| 37 |
 |
ซ่าน
- ขวักไขว่
|
| 38 |
 |
ซาเร่อะเก่อะ
- สาก ดู ซา ประกอบ
|
| 39 |
 |
ซาว
- คลำ ลูบ เอามือควาน
|
| 40 |
 |
ซ่ำซี่ซ่ำซน
- เซ้าซี้ พูดรบเร้าร่ำไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ
|