ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

21		ด๋อง (น.) เกี่ยวดอง (เกี่ยวข้องกันในการแต่งงาน) เช่น พ่อแม่ของสามีภรรยา เรียกว่า พ่อดองแม่ดอง
22		ดอด (ก.) ตอด เช่น ปลาดอด ทำโดยไม่ให้ผู้อื่นรู้ แอบ เช่น ดอดไป
23		ด็อด ๆ (ก.) อาการอยากได้อย่างออกหน้าออกตา
24		ด่อน ขาวเผือก ขาวผิดปกติ
25		ด๋อยซบ (ก.) มัดตราสัง
26		ด๊ะดาษ เกลื่อนกลาด มากมาย ดาษดื่น ดาษเด ก็พูด
27		ด๊ะ ดะ ตะลุยไปไม่เลือกหน้า
28		ดั๊ดล่าง ดูคำว่า ดั๊ด
29		ดั๊ด ดัดจริตพูดภาษากรุงเทพฯ หรือภาษาภาคกลาง ดั๊ดล่าง พูดดั๊ด พูดดั๊ดล่าง ก็พูด
30		ดั๋นดาก (ว.) ดึงดัน ดันทุรัง
31		ดั๊บแนว ตายหมดทั้งโคตร สูญพันธุ์
32		ดั๊บ ปิด เช่น ดั๊บไฟ ดั๊บพัดลม
33		ดา ด้วย บ้าง เป็นคำแสดงกิริยารวม หรือเพิ่ม เช่น ไปดา ขอกินดา บางครั้งก็พูดว่า เดิ้ง เบิ้ง ซึ่งก็มีความหมายเช่นเดียวกับ ดา
34		ดาก ทวารหนัก ตูด
35		ด๋างแห (น.) ร่างแห โคราชเรียกด๋างเป็นลักษณนามของแห เช่น แห ๒ ด๋าง
36		ดาด นาบ ถูกนาบด้วยสิ่งที่มีความร้อน
37		ดาดไข่ ทอดไข่ แต่ใส่น้ำมันนิดหน่อย หรือไม่ใส่น้ำมันเลย
38		ด่านขุนทด ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา เป็นด่านเมืองโคราชตั้งในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช นายด่านคนแรกชื่อ ขุนศิริทศ จึงเรียกว่าด่านขุนทศ ต่อมาเขียนเป็นด่านขุนทด
39		ดานี ด้วยหรือ ด้วยเหรอ
40		ด้าน ดื้อด้าน ดื้อ ซุกซน ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม