1 |
|
พยั่พ (ว.)
- สลัว มัว ไม่แจ่มแจ้ง เช่น วันนี่ฟ่าพยั่บ (ฟ้าสลัว)
|
2 |
|
พรวด
- ผึ้งชนิดหนึ่งที่ชอบทำรังตามโพรง หรือตามซอก
|
3 |
|
พระคุมบาด (ว.)
- พระบิณฑบาต
|
4 |
|
พระเจ้าเหา
- (สำนวน) เก่าแก่ โบราณ เช่น รถคันนั่นสมัยพระเจ้าเหา
|
5 |
|
พระทองคำ
- ชื่อกิ่งอำเภอในจังหวัดนครราชสีมา ตั้งอยู่ที่บ้านปะคำ และตำบลสระพระ จึงนำคำท้ายของบ้านประคำและตำบลสระพระมาตั้งเป็นชื่อ แต่เพิ่มคำว่า ทอง เพื่อเป็นอนุสรณ์แด่พระยาปลัดทองคำ สามีของท่านท้าวสุรนารี
|
6 |
|
พระภูมินา
- ร้านที่ทำด้วยไม้ไผ่เหมือนศาลเพียงตา มีดินจากนาปั้นเป็นจอมปลวกเล็ก ๆ พร้อมด้วยเครื่องสังเวยแล้วอธิษฐานให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำทุ่งนาคุ้มครองที่นา มักทำในวันแรกของการทำนา
|
7 |
|
พระยาสารท
- กระยาสารท
|
8 |
|
พริกผง
- พริกป่น
|
9 |
|
พรุ่กนี่
- พรุ่งนี้
|
10 |
|
พลับโผลก (ก.)
- ตลบตะแลง ปลิ้นปล้อน
|
11 |
|
พลาก (ก.)
- ทำปลายไม่ให้แหลมโดยถากข้างเดียว
|
12 |
|
พลาบ
- ระยิบ ระยับ วาววับ เลื่อม
|
13 |
|
พวน
- เชือกเส้นใหญ่
|
14 |
|
พอกว่อก
- มอมแมม เปื้อน
|
15 |
|
พ่อง
- หมด ลดลง
|
16 |
|
พอจำบ่ม
- บ่มผลไม้ให้สุกเร็ว ผลไม้แก่พอที่จะบ่มได้
|
17 |
|
พอฉันเกิดแม่ฉันตาย
- (ปริศนาคำทาย) กล้วย ต้นกล้วย
|
18 |
|
พ่อดวง
- โดยปริยายใช้เป็นคำเปรียบเทียบมีความหมาย เช่น พ่อทูนหัว
|
19 |
|
พ่อด๋อง (น.)
- พ่อของคู่แต่งงาน
|
20 |
|
พอถานะ (น.)
- พอกล้อมแกล้มไปได้
|