ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

101		มูลมัง มรดก ทรัพย์สมบัติ มูลมังสังขยา ก็พูด
102		มูลมังสังขยา ดูคำว่า มูลมัง
103		เม่ดทะนา เวทนา
104		เม็ดล่ะหม่อก๋อละเกี๋ยน (สำนวน) เป็นสำนวนใช้ในการเรียกขวัญข้าวว่าให้เจริญเติบโตขนาดเม็ดละหนึ่งหม้อ กอละหนึ่งเกวียน
105		เมน จุดเริ่มต้นของการเล่น เช่น สะบ้า หึ่ง การเล่นสะบ้าครบทุกท่าเรียกว่า 1 เมน
106		เม่น เย็บตะเข็บ
107		เมิ้ดกล้าก็แล่วนา (สำนวน) เมื่อหมดอุปกรณ์ก็ต้องเลิกทำ แม้จะยังไม่เสร็จสรรพ เปรียบกับเมื่อหมดกล้า ก็ต้องเลิกดำนา แม้จะยังเหลือที่อยู่อีกก็ตาม
108		เมิ้ด หมด
109		เมี่ยน ซ่อน เก็บ
110		เมียมีชู่ผัวรู่ผัวก็รั่ก (สำนวน) พอรู้จะสูญเสียของมีค่า ก็เริ่มให้ความสำคัญ เปรียบได้กับพอรู้ว่าเมียคิดจะนอกใจผัวรู้ตัวว่าบกพร่องก็เริ่มรักเริ่มเอาใจ
111		เมี่ยม ขลับ เลื่อม เช่น ดำเมี่ยม
112		เมื่องเซื่อง ขี้เหร่
113		เมืองยาง ชื่อกิ่งอำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมาแต่ก่อนมีต้นยางนามาก
114		เมื่อหว่าง เมื่อไม่นานมานี้ เมื่อเร็ว ๆ นี้ เมื่อครั้ง
115		แม่กระซิ่บ การเล่นอย่างหนึ่ง แบ่งผู้เล่นเป็นฝ่าย ก. และ ข. ให้คนหนึ่งเป็นแม่กระซิบนั่งตรงกลาง ห่างทั้งสองฝ่ายพอควร โดยแต่ละฝ่ายจะออกมาหาแม่กระซิ่บทีละคน เพื่อกระซิบทายชื่อฝ่ายตรงข้ามว่าจะเป็นผู้ออกมา ถ้าทายถูกผู้นั้นจะต้องออกไป ฝ่ายใดทายถูกมากถือว่าแพ้
116		แมงคาม แมงกว่าง กว่าง
117		แมงจู่จี่ แมงจุดจี่
118		แมงต่อยมวย ตั๊กแตนตำข้าว
119		แมงทุย แมลงปอ
120		แมงพอน พังพอน