ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

121		หลำล้ะหลำหร่าย อาการเหมือนจะเร่าร้อนใจทนนิ่งเป็นปกติไม่ได้ จนต้องเดินเวียนไปเวียนมา หรือเทียวไปเทียวมา อาการกระสับกระส่ายเดินไปเวียนมา
122		หลิน ปลิ้น
123		หลิ่วแกมกุ๊ก เรียกนกเขาที่ขันหลิ่ว แล้วขันเสียงกุ๊กในคำที่ ๔ เช่น กุ๊ก...กรู...กรู... แล้วขัน กุ๊ก...กรู...กรู...กุ๊ก
124		หลิ่วตัน ดูคำว่า หลิ่ว
125		หลิ่ว สะบ้าไปหยุดตรงหน้าสะบ้าฝ่ายตรงข้ามพอดี เรียกนกเขาที่ขันไม่มีเสียง กุ๊ก ในคำที่ ๔ หลิ่วตันก็เรียก
126		หลีกหนาม หลบหนาม
127		หลีหลูหลีเหลอ อ้างว่าไม่รู้
128		หลีเหลอ ชะแง้หา เหลียวหา เฝ้าคอยหา
129		หลึม ริม ชิดขอบ ลิบ เช่น ไกลหลึม
130		หลึ่ม ทะเล้น ทะลึ่ง หน้าเป็น สูงอย่างสม่ำเสมอ
131		หลืด ๆ ช้า ๆ เชื่องช้า
132		หลุ่ง วังน้ำเป็นรูปกะทะ เรียกว่า ตะหลุ่ง ก็มี
133		หวด ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่สำหรับนึ่งของ
134		ห้วยแถลง ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา มีลำห้วยกะเพราไหลผ่าน ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ลำห้วยแถลง คำว่า แถลง สันนิษฐานว่ามาจากคำว่า แถล เป็นภาษาถิ่น แปลว่าที่ลาดเอียงลง
135		หวองน่ำ อาการที่พืชแซมยอดขึ้นเหนือน้ำ
136		หว๋อง ใช้ประกอบคำว่าเบา มีความหมายว่า เบาแทบจะปลิวไป เช่น เบาหว๋อง (เบาหวิว เบามาก)
137		หว๋อย เส้นเล็ก เช่น ด้าย คนรูปร่างผอมเล็ก ๆ
138		หวั่นเหว (หวั่นเหว) หวั่นไหว
139		หวา วะ คำออกเสียงต่อท้ายประโยค เช่น ไปไหนหวา
140		หว่างนี่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ เมื่อไม่นานมานี้ ตะกี้