ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

121		เจ๊กโคก เป็นคำดูแคลนคนจีน ทำนองว่าเป็นคนเจ๊ก บ้านนอกคอกนา
122		เจ่น ใช้ประกอบท้ายคำมีความหมายไปในทำนองว่า จัง ยิ่งนัก แท้ ๆ จริง ๆ เช่น หนาวเจ่น (หนาวจัง หนาวจริง ๆ) ไกลเจ่น (ไกลจัง ไกลแท้ ๆ) ออกเสียงเป็น เก่น ก็มี จนกระทั่ง จน ตราบเท่า เช่น เก่นได้ (จนได้) มาเจ่น (มาจนแหละ)
123		เจ๊บก๊กลิ่น เป็นคำพูดกระทบกระเทียบผู้ที่ดัดจริดพูดภาษาภาคกลาง เช่น อย่าดั๊ดล่างหลายไม่เจ๊บก๊กลิ่นนี (ดัดจริดพูดภาษากรุงเทพฯ มาก ๆ ไม่เจ็บกกลิ้นหรือ)
124		เจ๊บขี่วิ่งหาร่อง (สำนวน) จะคิดทำการใดก็ต่อเมื่อเวลาจวนตัว เช่นเดียวกับสำนวนที่ว่า กินแกงร้อน
125		เจ๊บขี่ ปวดอุจจาระ
126		เจ๊บท่อง เจ็บท้อง ปวดท้อง
127		เจ๊บท่องร่องโห่ (ว.) ความเจ็บปวด
128		เจ๊บรู่หาย ต๋ายรู่ลืม (สำนวน) ขอให้หายโกรธเคืองอโหสิกรรมให้แก่กัน
129		เจ๊บเหยี่ยว ปวดปัสสาวะ
130		เจอเลอจั้กลั่ก อาการรีบร้อน ไม่มีมารยาท
131		เจ้อเล่อ จ๊ะ เจอกันโดยบังเอิญ
132		เจ่อะเว่อะ เหวอะหวะ บาดแผลฉกรรจ์
133		เจ่อ บวม (ใช้แก่ริมฝีปาก) ฟันเหยิน ฟันยื่นออกมานอกปาก
134		เจ้าหัวใจ๋ (ว.) มีอำนาจบังคับให้ทำตามได้
135		เจ่าะ ๆ ทีละน้อย คราวละน้อย
136		เจ๊าะแจ๊ะ พอเหมาะ แกงหรือผัดที่มีน้ำน้อย ขลุกคลิก เช่น ละลายน่ำพริกใส่น่ำเจ๊าะแจ๊ะ
137		เจ่าะเม่าะ ที่แคบ ๆ
138		เจ๊าะเวาะแจ๊ะแวะ รูแคบ ๆ
139		เจ๊าะเวาะ (ว.) รูแคบ ๆ เช่น รูเจ๊าะเวาะ
140		เจ๊าะแอ๊ะ ที่แคบ ๆ