2981 |
 |
สุ๊ดยัง
- หมดหรือยัง โดยปริยาย หมายถึง คำถามว่า ปัสสาวะหรืออุจจาระเสร็จหรือยัง
|
2982 |
 |
สุ๊ดโส
- ถึงที่สุด จนตรอก จนมุม
|
2983 |
 |
สุ๊ด
- เสร็จ หมด จบ สิ้น สุด
|
2984 |
 |
สู
- สรรพนามบุรุษที่ ๒ เช่น แก มึง เอ็ง เป็นต้น ใช้กับผู้มีอายุน้อย หรืออาวุโสน้อยกว่า
|
2985 |
 |
สูงกั่วน่ำต่ำกั่วเรือ
- (ปริศนาคำทาย) ใบบัว
|
2986 |
 |
สูงดึง ต่ำดัน คนเสมอกันเห็นดี
- (สำนวน) ผู้ใหญ่ช่วยเหลือ ผู้น้อยสนับสนุนคนมีฐานะเท่าเทียมกันเห็นดี ถ้าประกอบไปด้วย ๓ ประการนี้ ทำกิจกรรมใดย่อมประสบผลสำเร็จ
|
2987 |
 |
สูงเทียมฟ่าแต่ต่ำกั่วหญ่านิดเดียว
- (ปริศนาคำทาย) ภูเขา
|
2988 |
 |
สูงเนิน
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งมีภูมิประเทศเป็นที่ราบสูง และเป็นเนิน
|
2989 |
 |
เส๊ดมะก้องด้อง
- เสร็จอย่างสิ้นเชิง หมดท่า
|
2990 |
 |
เส่นแกงร่อน
- วุ้นเส้น
|
2991 |
 |
เส่นผี
- งานสมรส งานแต่งงาน
|
2992 |
 |
เสวียน
- (สะ-เหวียน) ยุ้งข้าวสานด้วยไม้ไผ่ทรงกลม ทาหรือยาด้วยขี้ควายผสมแกลบและดินเหนียวเพื่อไม่ให้รั่ว
- ฟางที่มัดเป็นวงกลมเพื่อรองก้นหม้อหรือภาชนะต่าง ๆ
|
2993 |
 |
เสอเพลอ
- เลินเล่อ พลั้งเผลอ ลืมง่าย
|
2994 |
 |
เส่อเหร่อส่าหร่า
- ดูคำว่า เส่อเหร่อ
|
2995 |
 |
เส่อเหร่อใหญ่
- เชยมาก ๆ เปิ่นมาก ๆ เซ่อซ่ามาก ๆ
|
2996 |
 |
เส่อเหร่อ
- เชย เปิ่น เซ่อซ่า เล่อล่า เส่อเหร่อส่าหร่า ก็พูด
|
2997 |
 |
เสิงสาง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา จากตำนานท้าวปาจิตนางอรพิม ตอนหนึ่งกล่าวว่า ท้าวปาจิตกับนางอรพิมจะเดินทางกลับเขมรเกิดหลงทางพลัดกัน จนรุ่งสางจึงได้พบกัน ณ ที่ตรงนั้นต่อมาเรียกว่า บ้านเสิงสาง
- ฟ้าสาง ใกล้รุ่ง
- ย่านลิเภา หญ้าลิเภา คนอีสานเรียก หญ้าเสิงสาง
|
2998 |
 |
เสิน
- เหมือนยุให้ทำ พูดห้ามมิให้ทำอะไรก็กลับทำเหมือนจะยั่วอารมณ์ เสินขึ่น เสินใหญ่ ก็พูด
|
2999 |
 |
เสินขึ่นยังกะเข่าค่างปี
- (สำนวน) ชอบยกยอปอปั้น เหมือนข้าวค้างปีที่หุงขึ้นหม้อดี
|
3000 |
 |
เสินขึ่น
- ดูคำว่า เสิน
|