ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

801		แค็ก เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงไอ ค็อกแค็ก ไอค็อกไอแค็ก ก็พูด
802		แคงค่ก (น.) คางคก
803		แคงคาว (น.) ค้างคาว
804		แคงโคลง (น.) นกกลิ้งโคลง
805		แค่น (ว.) ติดคอ เช่น เพลงโคราชว่า กิ๋นเข่าก็ขม กิ๋นขนมก็แค่น
806		แค่ะหัวเลาเกาหัวหญ่า (สำนวน) อัตคัดขันสน ยากจนข้นแค้น
807		แค่ะ (ก.) แกะออกมา เช่น ปริศนาคำทายว่า ซุกแค่ะ ซุกขาง ซุกคารัง ซุกคารู้ แมงไอ (สุกแคะ สุกขาง สุกคารัง สุกคารู คืออะไร)
808		โคก ป่าที่มีลักษณะเป็นที่สูง
809		โค่งตีนเกียน ดูคำว่า หันวงร่ะวิง
810		โคดโลด ยาวเฟื้อย โคดโลดเคดเลด โขดโหลด ก็พูด
811		โคดโลดเคดเลด ดูคำว่า โคดโลด
812		โคม คร่อม อาการที่สัตว์ผสมพันธุ์
813		โคมเมน รู้ไม่จริง รู้งู ๆ ปลา ๆ
814		โคราช จังหวัดนครราชสีมา ราชสีมาก็เรียก ออกเสียงเป็น คูราช ก็มี ตามประวัติที่อำเภอสูงเนินมี เมืองเสมา ตั้งอยู่ฝั่งซ้าย และ โคราฆะปุระ อยู่ฝั่งขวาของลำตะคอง ต่อมาเมืองเสมามีสภาพเป็นเมืองร้าง สมเด็จพระนารายณ์มหาราช โปรดให้ย้ายเมืองทั้งสองมาสร้าง ณ ที่ตั้งปัจจุบันแล้วเรียกว่า นครราชสีมา ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา ชื่อเพลงพื้นเมืองของโคราชที่ว่าแก้กันเป็นทำนอง ตีฝีปาก โต้คารมกันบ้าง เกี้ยวพาราสีกันบ้าง ชมธรรมชาติบ้าง ไม่มีดนตรีประกอบ
815		ใครเขาเคย ไม่เคยมีใครเขาทำอย่างนี้
816		ไคแหน่ (ว.) ค่อยยังชั่ว
817		ฆ่องดังเอง (สำนวน) หมายถึง ยกย่องตัวเอง ฆ้องจัญไรเพราะว่าฆ้องจะต้องมีคนตีถึงจะดัง ถ้าดังเอง ถือว่าเป็นฆ้องจัญไร เปรียบกับคนที่ชอบยกยอตนเองโดยไม่มีคนอื่นยกย่อง
818		งง อาการแข็งตัวของอวัยวะเพศชาย
819		งงเต่ก งงงัน งงเป็นไก่ตาแตก งงจนทำอะไรไม่ถูก
820		งม (ก.) ควานหา ใช้กับการดำน้ำ