3081 |
 |
หน่าเบิด
- เชิดหน้า
|
3082 |
 |
หนามเปรียง
- เถาวัลย์เปรียง
|
3083 |
 |
หนามส๊ะ
- รั้วที่ใช้ไม้มีหนามสะ หรือสุมกั้นไว้
|
3084 |
 |
หน่ามอด
- หน้าเป็นรอยแผลเป็นเต็มไปหมดเพราะโรคบางอย่าง เช่น อีสุกอีใส ฝีดาด
|
3085 |
 |
หน่ามืดกลุ้ม
- หน้ามืด มัวตาดูอะไรพร่าไปหมด
- (สำนวน) มืดแปดด้าน จนปัญญา
|
3086 |
 |
หน่าสลอน
- เสนอหน้า เห็นเด่นสะพรั่ง
|
3087 |
 |
หน่าเสมอหลึ่ม
- ตีหน้าตาย หน้าด้านหน้าทน
|
3088 |
 |
หน่าหลึ่ม
- หน้าทะเล้น หน้าทะลึ่ง
|
3089 |
 |
หนำใจ
- สะใจ สาแก่ใจ สมใจ เช่น อิ่มหน่ำใจ
|
3090 |
 |
หนุย
- ซวย โชคไม่ดี
|
3091 |
 |
หนูปุ่ก
- หนูพุก
|
3092 |
 |
หม๊ดกันเท่าไหร่
- รวมกันมีจำนวนเท่าไร ทั้งหมดราคาเท่าไร
|
3093 |
 |
หม๊ดจาก
- หมดไม่เหลือหลอ หมดเกลี้ยง
|
3094 |
 |
หม๊ดจิส่ำ
- เป็นคำพูดในทำนองที่ระอาใจ เบื่อหน่ายหรืออ่อนใจ
|
3095 |
 |
หม๊ดตูด
- หมดเนื้อหมดตัว หมดเงิน
|
3096 |
 |
หม๊ดปีหนองอีแหนบ
- ตรงกับภาษาปากในทำนองว่า ทั้งปี หมดปี เป็นคำพูดในทำนองดูแคลนว่าไม่ได้เรื่อง
|
3097 |
 |
หมวง
- ข้องสำหรับใส่สัตว์น้ำ
|
3098 |
 |
หมอ
- สรรพนามบุรุษที่ ๒ หมายถึง แก คุณ มึง เป็นต้น
- สรรพนามบุรุษที่ ๓ เมื่อกล่าวถึงผู้ที่พูดถึง
|
3099 |
 |
หม่อง
- บริเวณ ย่าน ที่ แถบ เช่น อยู่หม่องไหน (อยู่แถบไหน อยู่ที่ไหน)
|
3100 |
 |
หมอบกระแต
- หมอบจนราบคาบ
|