3121 |
 |
หย่อม
- กระจุก คุ้มบ้าน
|
3122 |
 |
หยัง ๆ
- เดินหรือวิ่งอย่างรีบร้อน
|
3123 |
 |
หย่าไซ
- หญ้าชนิดหนึ่งขึ้นตามหนองน้ำ
|
3124 |
 |
หย่ำแก่ว
- ต้องการ ได้ใจ
|
3125 |
 |
หยำแหย๊ะ
- คั่งค้าง คาราคาซัง ทำอะไรซ้ำซาก จนเป็นที่รำคาญ หรือน่าเบื่อหน่าย เช่น พูดเซ้าซี้ เมาตลอดวัน แหยมแหย๊ะ ก็พูด
|
3126 |
 |
หยึงหยัง
- ขึงขัง เอาจริงเอาจัง
|
3127 |
 |
หยึ่ง
- ขึง ตึง
|
3128 |
 |
หยุ่งขี่หยุ่งต๊ด
- ยุ่ง ยุ่งเหยิง ยุ่งเหมือนยุงตีกัน
|
3129 |
 |
หยุ๊ดกึ่ก
- หยุดทันที หยุดชะงัก
|
3130 |
 |
หยุ๊ดปั่ด
- หยุดทันที
|
3131 |
 |
หรอง ๆ
- เพิ่มหรือขึ้นทีละน้อย
- กำลังพอเหมาะ พอดี
|
3132 |
 |
หร๋อมแหร๋ม
- กระจุก หย่อม นิดหน่อย
|
3133 |
 |
หราง ๆ
- ราง ๆ เห็นไม่ชัดเจน รำไร เช่น แดดหราง ๆ (แดดรำไร)
|
3134 |
 |
หร่าย
- ย่างกราย กรีดกรายไปมา
|
3135 |
 |
หลง
- หลวง เป็นคำเรียกภิกษุโดยความเคารพ เช่น หลงตา หลงพี่
|
3136 |
 |
หลงตัวไปตามเพื่อน หนีเรือนไปตามผี
- (สำนวน) หลงผิด หรือพลาดพลั้งไปตามคนอื่น โดยคิดไม่ถึง หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์
|
3137 |
 |
หลน
- เคี่ยวอาหารให้น้ำงวด เช่น หลนปลาร้า
|
3138 |
 |
หล่นข่วน
- ถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา ผลไม้สุกงอมหล่นจากขั้ว
|
3139 |
 |
หล่นเทครัว
- ผลไม้หล่นมากเพราะจวนจะวาย
|
3140 |
 |
หล่อยห่อย
- ละห้อย
|