รายละเอียด

ประวัติความเป็นมา     

      ตั้งเมื่อ พ.ศ. 2480 สังกัดคณะสงฆ์ธรรมยุติ เดิมอยู่ในพื้นที่ปกครองบ้านยางใหญ่ ต.บ้านใหม่ อ.เมือง จ.นครราชสีมา โดยในปี พ.ศ. 2480 พระครูสีหราชสมาจารมุนี (นวน) เจ้าคณะจังหวัดนครราชสีมา ในสมัยนั้น ได้รวบรวมชาวบ้านได้จัดตั้งวัดประเภทสำนักงสงฆ์ขึ้น โดยสร้างศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์ และมีพระสงฆ์จำพรรษาตลอดมา 

      ต่อมาช่วงปี พ.ศ. 2500-ปี พ.ศ. 2523 มีพระสงฆ์อยู่จำวัดเฉพาะช่วงเข้าพรรษาเท่านั้น พอได้รับกฐินแล้วต้องเดินทางไปศึกษาพระธรรมวินัยวัดอื่น หรือวัดใกล้เคียง ณ ละแวกนั้น ภาพที่ปรากฏจึงเหมือนวัดร้าง 

      จนถึงปี พ.ศ. 2524 ชาวบ้านได้ร่วมใจกันนิมนต์พระอาจารย์ผล ถิรญาโน มาจำพรรษา และร่วมกันสร้างเสนาสนะขึ้น ต่อมาได้มีพระอาจารย์รอง ปญฺญาธโร มาจำพรรษาอยู่ พร้อมทั้งได้ดูแล และบูรณะวัด ในปี พ.ศ. 2550 พระเที่ยง ภูริปญฺโญ เข้ามาจำพรรษา ต่อมาได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส โดยได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเขต เมื่อวันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2542

ประเภทวัด วัดราษฎร์

อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย ศาลาการเปรียญ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หอกลอง-ระฆัง และกุฏิสงฆ์

การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ

1. พระผล ถิรญาโณ 

2. พระอธิการรอง ปญฺญาธโร

3. พระอาจารย์เที่ยง ภูริปญฺโญ พ.ศ. 2551- เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน

หัวเรื่อง

วัดในจังหวัดนครราชสีมา

หมวดหมู่

ศาสนสถาน

คำสำคัญ

วัด

ข้อมูลการติดต่อ

รายการอ้างอิง

1. กระทรวงศึกษาธิการ. กรมการศาสนา. (2542). ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม 17. กรุงเทพฯ: กระทรวง.