การศึกษา

      - พ.ศ. 2491 สำเร็จชั้นมัธยมศึกษาจากโรงเรียนศิริวิทยากร

      - พ.ศ. 2492 สำเร็จครูมูลโรงเรียนฝึกหัดครูนครราชสีมา

      - พ.ศ. 2498 สำเร็จประโยคครูมัธยมการช่างโรงเรียนเพราะช่างพระนคร

      - พ.ศ. 2507 สำเร็จการศึกษาเครื่องปั้นดินเผาจากประเทศญี่ปุ่น

      ตำแหน่งหน้าที่ในอดีตเป็นอาจารย์วิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษานครราชสีมา รับราชการ ในตำแหน่งอาจารย์ 2 ระดับ 6 พ.ศ. 2526 ได้ลาออกจากราชการก่อนเกษียณอายุราชการ 8 ปี เคยได้รับทุน UNESCO ไปศึกษาดูงานพัฒนาการท้องถิ่นที่ประเทศอินเดียและลังกาและได้รับทุนเดียวกันนี้อีกครั้งหนึ่งไปศึกษาดูงานเกี่ยวกับเครื่องปั้นดินเผาที่ประเทศญี่ปุ่น หลังลาออกจากราชการได้มาปฏิบัติอาชีพส่วนตัว โดยได้ช่วยพัฒนาเครื่องปั้นดินเผาที่ด่านเกวียนในด้านการนำเครื่องทุนแรงมาใช้ นำเทคนิคและวิธีการผลิตถูกต้องมาใช้สร้างและออกแบบ ให้เหมาะสมกับความต้องการของตลาด ชลอการชำรุดแตกหักในการเผาให้เกิดความเสียหายน้อยลง เป็นผลให้หัตถกรรมเครื่องปั้นดินเผาพื้นบ้านมีเริ่มมีรูปแบบเป็นสากลมีประสิทธิภาพในการใช้งานได้คุ้มค่าคงทน นอกจากนี้ผลงงานเด่นของท่านอีกชิ้น คือ การออกแบบเครื่องปั้นดินเผาที่สวยสง่าประดับผนังวัดศาลาลอย นับเป็นมิติใหม่ทางศิลปะการช่าง (เครื่องปั้นดินเผา) นอกจากนี้ ยังเป็นวิทยากรให้การอบรมตามสถานศึกษา และเขียนบทความเพื่อเผยแพร่ผลงานให้กว้างขวางสืบไป ประกอบอาชีพด้วยความสุจริต มีคุณธรรม บำเพ็ญตนเป็นผู้ให้ทั้งทางวิชาการและกำลังใจแก่บุคคลที่เกี่ยวข้อง จึงเป็นที่เคารพนับถือของคนทั่วไป เป็นแบบอย่างที่ดีของสังคม 

       คุณูปการที่สำคัญที่สุดของท่านเกิดจากการที่ช่วยปรับปรุงความก้าวหน้าของบ้านด่านเกวียน ในแง่การผลิตอาชีพ ขยายถนนหนทางร่วมกับคณะกรรมการเครื่องปั้นดินเผาและนายช่างเขตการทางนอกจากนี้มีผลงานเด่นจากภาพผนังอุโบสถวัดศาลาลอย ที่ได้รับรางวัลจากสมาคมสถาปนิกสยาม,ภาพผนังวัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี,กระเบื้องเคลือบมินิธนาคารกรุงเทพเกือบทุกสาขาของประเทศ

       ท่านได้รับเกียรติจากกระทรวงมหาดไทยให้เป็นผู้นำอาชีพก้าวหน้าของจังหวัดนครราชสีมาเมื่อ พ.ศ. 2530 และในปี พ.ศ. 2534 ได้รับยกย่องเชิดชูเกียรติ เป็นผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรมสาขาศิลปะ การช่างศิลปะและการช่างฝีมือ จากคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติในปี