รายละเอียด

ประวัติความเป็นมา     

      ตั้งเมื่อ พ.ศ. 2331 สังกัดมหานิกาย ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2480 ครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2408 และครั้งที่ 3 ในปี พ.ศ. 2556 มีเนื้อที่ จำนวน 11 ไร่ 22 ตารางวา     

      วัดพังเทียมได้ตั้งชื่อวัดตามชื่อหมู่บ้าน เดิมชื่อบ้านพังเนียม มาจากช้างพังเชือกหนึ่งที่มีงาเนียม โดยมีเรื่องเล่าว่า บ้านพังเทียม เป็นหมู่บ้านเก่าแก่ มีชื่อมาจากช้างพังที่หนีมาจากดงอีจานใหญ่ ชาวบ้านจึงช่วยกันนำมาเลี้ยงไว้ ต่อมาช้างพังตัวนี้ได้ออกไปกินหญ้าที่บึงใหญ่ (บึงบัวหลวง) และได้ล้มเสียชีวิต ชาวบ้านจึงได้นำชื่อช้างพังเนียมมาตั้งเป็นชื่อหมู่บ้าน และตั้งเป็นชื่อวัด ภายหลังชื่อหมู่บ้านได้เปลี่ยนเป็นชื่อ บ้านพังเทียม ชื่อวัดจึงเปลี่ยนตามชื่อหมู่บ้านว่า วัดพังเทียม

การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ

1. พระจีบ จนฺทสโร พ.ศ. 2438-2443

2. พระส้ม สมาจาโร พ.ศ. 2457-2463

3. พระอธิการเกิด พรหมฺโชติ พ.ศ. 2468-2484

4. พระอธิการนวม นิมฺมโท พ.ศ. 2486-2474

5. พระอาจารย์สร้อย อโสโก พ.ศ. 2496-2500

6. พระมหาอำพล จนฺทูปโม พ.ศ. 2500-2501

7. พระอาจารย์วิชัย วิชโย พ.ศ. 2502-2503

8. พระครูอนุสนธิ์ธรรมรัตน์ พ.ศ. 2506-2530

9. พระอธิการวิชัย จนฺทโก พ.ศ. 2537- เจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน

หัวเรื่อง

วัดในจังหวัดนครราชสีมา

หมวดหมู่

ศาสนสถาน

คำสำคัญ

วัด

ข้อมูลการติดต่อ

รายการอ้างอิง

1. กระทรวงศึกษาธิการ. กรมการศาสนา. (2542). ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม 17. กรุงเทพฯ: กระทรวง.
2.