ชื่อวิทยาศาสตร์ | Radermachera ignea (Kurz) Steenis |
ชื่อวงศ์ | BIGNONIACEAE |
ชื่ออื่น | กากี (ภาคใต้ สุราษฎร์ธานี), กาสะลองคำ (เชียงราย), แคะเป๊าะ สะเภาหลามต้น (ลำปาง), จางจือ (ชัยภูมิ มุกดาหาร), สะเภา (ภาคเหนือ), อ้อยช้าง (กาญจนบุรี อุตรดิตถ์) |
ลักษณะวิสัย: | ไม้ต้นผลัดใบ สูง 10-20 ม. ลำต้นตรง ทรงแคบ เปลือกสีน้ำตาลอ่อน |
ใบ | ใบประกอบแบบขนนกสองหรือสามชั้น เรียงแบบตรงข้ามใบย่อย รูปรี รูปไข่ หรือขอบใบขนาน ฐานใบแหลม ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ แผ่นใบด้านบนสีเขียวเป็นมัน ด้านล่างสีอ่อนกว่า มีต่อมสีเขียวประปรายก้านใบพองออกที่ฐาน ที่ข้อมักมีแต้มสีแดง |
ดอก | ออกดอกช่วงกุมภาพันธ์-พฤษภาคม ออกเป็นช่อ แบบช่อกระจุก มักออกตามลำต้นหรือกิ่งก้าน กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมกันเป็นหลอด ตอนปลายแยกเป็น 5 แฉก หลอดด้านหนึ่งเป็นพูลึกถึงกึ่งกลางหลอด สีม่วงแดง กลับดอกมี 5 กลีบ โคลนกลีบเชื่อมติดกันเป็นหลอดรูปทรงกระบอก ปลายแยกเป็นพูสั้นๆ 5 กลีบ สีเหลืองทองหรืออมส้ม เกสรเพศผู้มี 4 อัน |
ผล | ฝักยาว เมื่อแก่แตกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีปีก |
การขยายพันธุ์ | ไหล เพาะเมล็ด |
ประโยชน์ | เปลือกต้น ต้มน้ำดื่มแก้ท้องเสีย ใบตำคั้นทาหรือพอกใช้รักษาแผลสด แผลถลอก ห้ามเลือด ดอก ให้สีสวยงาม เหมาะปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ |
พฤกษาพรรณบรรณสาร : ศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี