81 |
|
ก้องแขน (น.)
- กำไลมือ
|
82 |
|
ก๋องพอน (น.)
- กองฟอน
|
83 |
|
ก๋อง (น.)
- กำไลใส่ข้อเท้าของเด็ก
|
84 |
|
ก้อดล้อดแก๊ดแล็ด
- สั้น
|
85 |
|
ก้อดล้อด (ว.)
- สั้น ก้อดล้อดแก๊ดแล็ด ก็พูด
|
86 |
|
ก้อนล่อน
- สั้นจู๋
|
87 |
|
ก้อมกี้ก้อมแก้ม
- พูดโกหก พูดเล่น ๆ
|
88 |
|
ก้อมแก้ม (ว.)
- ลักษณะเชื่องช้า เล็ก ๆ น้อย ๆ พูดอ้อม ๆ แอ้ม ๆ เพื่อให้ผ่านไป
|
89 |
|
ก้อม (ว.)
- สั้น ป้อม เช่น กิ้งกือก้อมเป็นกิ้งกือตัวสั้น ๆ เมื่อหดตัวมีลักษณะกลมคล้ายลูกกระสุน เพลงก้อมคือเพลงสั้น ๆ เป็นต้นกำเนิดของเพลงโคราช
|
90 |
|
กอยซบ (ก.)
- ตราสังศพ
|
91 |
|
กะจ้อกกะแจ้ก (ว.)
- เล็กน้อย จุกจิก ซักไซร้เอารายละเอียด เช่น ถามกะจ้อกกะแจ้ก ของกะจ้อกกะแจ้ก
|
92 |
|
กะจ้อกม็อกแม็ก (ว.)
- เล็ก ๆ น้อย ๆ
|
93 |
|
กะจ่องกร่อง (ว.)
- ผอมโซและตัวเล็ก
|
94 |
|
กะจ่องหง่อง (ก.)
- อาการหดสั้นกว่าปกติ
|
95 |
|
กะจ้อน (น.)
- สัตว์คล้ายกระแตแต่ตัวเล็กกว่ากระแต
- ม้าตัวเล็กพันธุ์พื้นเมือง คือ ม้าแกลบ
|
96 |
|
กะจ๋อน
- ตุ้มหูชนิดหนึ่งด้านหน้าเป็นดอก ด้านหลังเป็นก้านยาวปลายโค้งงอ
|
97 |
|
กะจ้อบ
- เข้าใกล้ กระเถิบเข้าใกล้
|
98 |
|
กะจอยฮอย
- ซึมเศร้า
|
99 |
|
กะจ๋า (ว.)
- กลางอ่อนกลางแก่ เช่น ฝักกระถินที่อ่อนก็ไม่ใช่ แก่ก็ไม่เชิง เป็นแต่พอกะจ๋า
|
100 |
|
กะจิ๊ด (ว.)
- นิดเดียว เล็กน้อย
|