141 |
|
กะเด้าดิ๋น (น.)
- ชื่อนกแอ่นลม มีเพลงโคราชว่า ไอ้นกกะเด้าดิ๋น หากิ๋นกะเด้าเดิ๋น
|
142 |
|
กะเด๊าะ
- ริอ่าน ริเริ่ม คิดอ่าน ทำแปลกกว่าธรรมดา เด๊าะ ก็พูด
|
143 |
|
กะเดื่อง (น.)
- ที่ตำข้าว ครกกระเดื่องก็เรียก
|
144 |
|
กะแด้ง (ว.)
- แคระ แกร็น
|
145 |
|
กะแดนหุน
- ดูคำว่า ดินหุน
|
146 |
|
กะแด๊ะ (ก.)
- ดัดจริต มักใช้กับเด็กผู้หญิงที่ทำเป็นสาวเกินอายุ เช่น ยังเป็นเด๊กอยู่อย่ากะแด๊ะหลาย
|
147 |
|
กะโดกกะเดก
- เก้งก้าง มีบุคลิกท่าทางเกะกะ
|
148 |
|
กะโดน
- โดน กระทบ ชน
|
149 |
|
กะโด๋น
- ก. ชน เช่น เด็กวิ่งไปกะโด๋นต๋อไม่ (ตอไม้)
- น. ชื่ออึ่งอ่างชนิดหนึ่ง มีเพลงร้องว่า อึ่งเอยอึ่งกะโด๋น ได้ยินเสียงโทนโป่งแวบโป่งแวบ
|
150 |
|
กะได๋ลิง (น.)
- ชื่อเถาวัลย์รูปร่างคดไปคดมา
|
151 |
|
กะต้อด (ก.)
- เอาก้นถัดไปทีละนิด
|
152 |
|
กะต้อนม่อนแม่น (ว.)
- ชิ้นเล็กชิ้นน้อย เช่น แก๋งบ๋อน (แกงบอน) อย่าหั่นกะต้อนม่อนแม่นหลายเนอ
|
153 |
|
กะต้อน (น.)
- ท่อน อัน (ส่วนที่ตัดหรือทอนออกเป็นตอนลำเล็ก ๆ ) เช่น อ้อย ๓ กะต้อน
|
154 |
|
กะต๋อย (น.)
- ติ่งเนื้อที่ผิวหนัง
|
155 |
|
กะต้อ (น.)
- ตะกร้อ สำหรับสอยผลไม้
|
156 |
|
กะต๊ะกะเติ้ง (ว.)
- ยังไม่ชำนาญ ยังไม่คล่อง ยังไม่จัดเจน
|
157 |
|
กะตั่ก
- มากมาย
|
158 |
|
กะตั๊ก
- ปฏัก
|
159 |
|
กะต้างวง (น.)
- ตะกร้าที่มีงวงเหมือนครุ
|
160 |
|
กะต้าเหลว (น.)
- ตะกร้าใหญ่ บางทีเรียกว่า ตะเหลว
|