| 141 |
 |
กะเด้าดิ๋น (น.)
- ชื่อนกแอ่นลม มีเพลงโคราชว่า ไอ้นกกะเด้าดิ๋น หากิ๋นกะเด้าเดิ๋น
|
| 142 |
 |
กะเด๊าะ
- ริอ่าน ริเริ่ม คิดอ่าน ทำแปลกกว่าธรรมดา เด๊าะ ก็พูด
|
| 143 |
 |
กะเดื่อง (น.)
- ที่ตำข้าว ครกกระเดื่องก็เรียก
|
| 144 |
 |
กะแด้ง (ว.)
- แคระ แกร็น
|
| 145 |
 |
กะแดนหุน
- ดูคำว่า ดินหุน
|
| 146 |
 |
กะแด๊ะ (ก.)
- ดัดจริต มักใช้กับเด็กผู้หญิงที่ทำเป็นสาวเกินอายุ เช่น ยังเป็นเด๊กอยู่อย่ากะแด๊ะหลาย
|
| 147 |
 |
กะโดกกะเดก
- เก้งก้าง มีบุคลิกท่าทางเกะกะ
|
| 148 |
 |
กะโดน
- โดน กระทบ ชน
|
| 149 |
 |
กะโด๋น
- ก. ชน เช่น เด็กวิ่งไปกะโด๋นต๋อไม่ (ตอไม้)
- น. ชื่ออึ่งอ่างชนิดหนึ่ง มีเพลงร้องว่า อึ่งเอยอึ่งกะโด๋น ได้ยินเสียงโทนโป่งแวบโป่งแวบ
|
| 150 |
 |
กะได๋ลิง (น.)
- ชื่อเถาวัลย์รูปร่างคดไปคดมา
|
| 151 |
 |
กะต้อด (ก.)
- เอาก้นถัดไปทีละนิด
|
| 152 |
 |
กะต้อนม่อนแม่น (ว.)
- ชิ้นเล็กชิ้นน้อย เช่น แก๋งบ๋อน (แกงบอน) อย่าหั่นกะต้อนม่อนแม่นหลายเนอ
|
| 153 |
 |
กะต้อน (น.)
- ท่อน อัน (ส่วนที่ตัดหรือทอนออกเป็นตอนลำเล็ก ๆ ) เช่น อ้อย ๓ กะต้อน
|
| 154 |
 |
กะต๋อย (น.)
- ติ่งเนื้อที่ผิวหนัง
|
| 155 |
 |
กะต้อ (น.)
- ตะกร้อ สำหรับสอยผลไม้
|
| 156 |
 |
กะต๊ะกะเติ้ง (ว.)
- ยังไม่ชำนาญ ยังไม่คล่อง ยังไม่จัดเจน
|
| 157 |
 |
กะตั่ก
- มากมาย
|
| 158 |
 |
กะตั๊ก
- ปฏัก
|
| 159 |
 |
กะต้างวง (น.)
- ตะกร้าที่มีงวงเหมือนครุ
|
| 160 |
 |
กะต้าเหลว (น.)
- ตะกร้าใหญ่ บางทีเรียกว่า ตะเหลว
|