| 21 |
 |
ข้วน
- ที่รองหม้อหรือรองเครื่องพิณพาทย์ มีลักษณะวงกลม มักทำด้วยหญ้า หรือหวาย
|
| 22 |
 |
ข่วม (ก.)
- คว่ำ
|
| 23 |
 |
ข่วยเขเตนัง
- ดูคำว่า ข่วย
|
| 24 |
 |
ข่วย
- ขวักไขว่ อาการที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างสับสน อาการที่พันแข้งพันขาอย่างน่ารำคาญ พัลวัน ข่วยเขเตนัง ก็พูด
|
| 25 |
 |
ขวัญเอยมากู๊
- เป็นคำเรียกขวัญให้กลับคืนมาอยู่กับตัว
|
| 26 |
 |
ขอแกว
- ไม้หรือเหล็กตรงปลายงอ ใช้สำหรับชักกบในรู
|
| 27 |
 |
ของ
- ของขลัง เครื่องราง อวัยวะสืบพันธุ์
|
| 28 |
 |
ของชั่วอย่าให่เห็น ของเหม็นอย่าให่พ่บ
- (สำนวน) ให้ได้อยู่ในแวดวงของคนดี มักใช้ในคำสอนและคำให้พร
|
| 29 |
 |
ของเหนียว
- ของขลัง ของขลังที่ทำให้หนังเหนียว
|
| 30 |
 |
ของเอ๋ง (ว.)
- ของ ๆ เรา (หลายคน)
|
| 31 |
 |
ขอฉาย (น.)
- ไม้สำหรับเกลี่ยหรือสงฟางในเวลานวดข้าว เก๊าะฉาย ก็เรียก
|
| 32 |
 |
ขอซะมา (ก.)
- ขอขมา
|
| 33 |
 |
ขอดหลอด (ว.)
- สั้นมาก เช่น แมวตัวนี่หางขอดหลอด
|
| 34 |
 |
ขอน (น.)
- เป็นลักษณนามของที่มีสองข้าง เช่น ตุ้มหู รองเท้า หาบกะเชอ หาบครุ เช่น กระเชอสองขอน เกือกขอนเดียว กำไลขอนหนึ่ง หรือหมายถึงขอนไม้
|
| 35 |
 |
ข่อนแจ้ง
- ใกล้แจ้ง ใกล้สว่าง เช้ามืด
|
| 36 |
 |
ขอนดอก
- ขอนไม้ผุมีราขึ้นเป็นจุดขาว ๆ
|
| 37 |
 |
ขอบกระด้ง
- ดูคำว่า คะนา
|
| 38 |
 |
ข่อยหล่อย
- ล้มกลิ้ง
|
| 39 |
 |
ขอสมาวัวควาย
- การขอขมา หรืออโหสิกรรมวัวควายที่เจ้าของสำนึกในสิ่งที่กระทำลงไป กล่าวคือ เวลาใช้งานถ้าไม่ได้ดั่งใจก็มักจะทุบตี ด่าทอต่าง ๆ จนสาแก่ใจ เมื่อคิดเห็นว่ามันทำคุณประโยชน์ให้จึงทำพิธีดังกล่าว อนึ่งก็เพื่อเรียกขวัญวัวควายให้กลับคืนมาสู่เนื้อสู่ตัวอีกด้วย
|
| 40 |
 |
ขอสำบั๊ดสำมา
- (สำนวน) ขอขมาต่อปู่ย่าตายายหรือเทพาอารักษ์
|