| 61 |
 |
ขะหยินฟัน (ก. )
- ยิงฟัน
|
| 62 |
 |
ขะเหนิก (น.)
- คันนาค่อนข้างโต แนวดินที่พูนขึ้น บางทีออกเสียงเป็น ผะเหนิก
|
| 63 |
 |
ขะเหยิ่ม (ก.)
- ขย่ม
|
| 64 |
 |
ขะเหวา (ก.)
- ข่วนด้วยเล็บ ขูดด้วยเล็บ กระเหวา ก็พูด
|
| 65 |
 |
ขะแหนง (น.)
- กิ่งก้านของต้นไม้ เช่น ต้นไม่ (ไม้) ต้นนี่แตกขะแหนงดี
|
| 66 |
 |
ขะโหมง (ว.)
- สิ่งที่มีมาก ๆ เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ควันไฟเป็นขะโหมง
|
| 67 |
 |
ขะโหยง (ว.)
- รวมตัวกันเป็นกลุ่ม เช่น เขายกพวกมากันเป็นขะโหยง
|
| 68 |
 |
ขะโหยบ (ก.)
- ขยอกกินอย่างเร็ว ดูคำว่า กระโสบ ประกอบ
|
| 69 |
 |
ขั๊ดตะหมาด
- ขัดสมาธิ (ขัดสะหมาด)
|
| 70 |
 |
ขันคู
- นกเขาขันเมื่อประจัญกันด้วยเสียง จู้กรู ๆ ๆ
|
| 71 |
 |
ขันบุ๊ (น.)
- ขันน้ำขนาดใหญ่ ใช้ตีแต่งแบบตีบาตร ถ้าหล่อเสร็จแล้วใช้หินขัดแต่งให้เกลี้ยง
|
| 72 |
 |
ขันโยน
- เป็นเสียงขันตามธรรมชาติของนกเขา ด้วยเสียง กุ๊ก..กรู..กรู
|
| 73 |
 |
ขันเรียก
- นกเขาขันเมื่อเห็นตัวเมีย หรือขันเรียกตัวผู้ให้มาต่อสู้กัน เป็นช่วงที่เรียก คารม ดู น่กเขาคารม ประกอบ
|
| 74 |
 |
ขันลงหิน
- ขันน้ำหล่อด้วยเงินขนาดใหญ่
|
| 75 |
 |
ขันโอ
- ขันน้ำขนาดเล็ก
|
| 76 |
 |
ขั่วหมี่ (ก.)
- คั่วหมี่ ผัดหมี่โคราช
|
| 77 |
 |
ขาเค
- ขาเป๋ ขาเก
|
| 78 |
 |
ขาง (ก. )
- อัง ปิ้ง นำไปใกล้ ๆ ไปเพื่อให้ร้อน
|
| 79 |
 |
ข่างนอกส๊ดใส ข่างในต๊ะติ๊งโหน่ง
- (สำนวน) หน้าตาสดใสแต่ในใจขื่นขม หน้าชื่นอกตรม
|
| 80 |
 |
ขาโชงโลง
- ขาหยั่งสำหรับแขวนเครื่องวิดน้ำ เช่น กะโซ่ อุงพุ่ง ดู กระโซ่ อุงพ่ง ประกอบ
|