ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

121		ตะแล็ดแต็ดแต๋ แบนราบเรียบ แบนจนเป็นแผ่น
122		ตะวัก จวัก
123		ตะวันกร๋งหัว (ว.) เที่ยง ตอนพักกลางวัน
124		ตะวันทั่บ อาการงัวเงีย ตื่นนอนในตอนบ่าย หรือตอนเย็น โดยคิดว่าเป็นรุ่งเช้า ตะหวันเหยียบ ก็พูด
125		ตะวันปันนี่ (ว.) เวลาล่วงเลยมาขนาดนี้
126		ตะวันแปร๋ (ว.) เวลาประมาณ ๑๓ นาฬิกา
127		ตะวันหรอง ๆ (ว.) ตะวันกำลังขึ้น
128		ตะวันเหยียบ ดูคำว่า ตะวันทั่บ
129		ตะวันแหร่ ๆ (ว.) เวลาใกล้พลบค่ำ นกเข้ารังนอน
130		ตะหนอบ (น.) ไม้ไผ่สานเป็นตา ๆ สำหรับย่างปลามี ๒ แผ่นประกบกัน
131		ตะหม่อ (น.) ตอหม้อ
132		ตะหมูก จมูก
133		ตะหลอแต เจ้าชู้ กะล่อน เปรียบได้กับสำนวน ตอแหลกระแตวับ
134		ตะหล่อม ที่ใช้เก็บข้าวเปลือก
135		ตะหล๊ะตะลน ตะลีตะลาน รีบร้อนลนลาน ตะหล๊ะตะลุน ก็พูด
136		ตะหล๊ะตะลุน ดูคำว่า ตะหล๊ะตะลน
137		ตะหลุ๊ก หลุมเล็ก ๆ บนพื้นหรือทางเดิน
138		ตะหลุ่ง วังน้ำเป็นรูปกะทะ เรียกว่า หลุ่ง ก็มี
139		ตะหลุม หลุมเล็ก ๆ
140		ตะหาร ทหาร