381 |
 |
เกรียบ (ก.)
- อาการที่มีทราย กรวด หรือหินปนในข้าวสุก เวลาเคี้ยวถูกเม็ดทราย กรวดหรือหินจะเสียวฟัน
|
382 |
 |
เกลี้ยงหน่อง
- หมดเกลี้ยง ไม่เหลือหลอ
|
383 |
 |
เกลียด (ก.)
- รังเกียจ ไม่อยากเข้าใกล้
|
384 |
 |
เกาเกว
- รบกวน
|
385 |
 |
เก้าอี้หัวโล่น
- เก้าอี้ไม่มีพนักพิง
|
386 |
 |
เก๊าะฉาย
- ไม้สำหรับเกลี่ยหรือสงฟางในเวลานวดข้าว ขอฉาย ก็เรียก
|
387 |
 |
เก้าะ
- คำเรียกคนที่น่าสงสาร หรือ น่าเอ็นดู เช่น สงสารเก้าะ (สงสารเขา) ตะเก้าะ ตะเง่าะ ก็พูด
|
388 |
 |
เกิดได้ใหญ่มา
- (สำนวน) เกิดมา เติบโตมา
|
389 |
 |
เกิดสูน (น.)
- เกิดสุริยุปราคา จันทรุปราคา
|
390 |
 |
เกิดใหม่ใหญ่หลัง
- (สำนวน) เด็กรุ่นหลัง เกิดทีหลัง
|
391 |
 |
เกินว่า
- เหลือเกิน เกินควร เต็มที
|
392 |
 |
เกิบ (น.)
- รองเท้า
|
393 |
 |
เกี๋ยนประทุ่ก (น.)
- เกวียนสำหรับบรรทุกสิ่งของ
|
394 |
 |
เกี๋ยนฮักก๊ะไหนหญ่าแหลกก๊ะนั่น
- (สำนวน) มีคนไปรวมกันที่บ้านไหนบ้านนั้นย่อมมีค่าใช้จ่ายมากกว่าเขา
|
395 |
 |
เกี๋ยน (น.)
- เกวียน
|
396 |
 |
แก้งก้น (ก.)
- เช็ดก้น เรียกไม้ที่ใช้เช็ดก้นว่าไม่แก้งก้น คนโบราณทำถวายพระโดยเหลาให้ดี และทาด้วยขมิ้น
|
397 |
 |
แกงปลาปั้น
- แกงอย่างหนึ่ง ประกอบด้วยปลาดุกสับแล้วปั้นเป็นชิ้น ใส่ข้าวคั่ว และหน่อไม้ดอง เป็นต้น
|
398 |
 |
แก้งสนามนาง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา แก้งสนามนางเป็นชื่อแก่งหินในลำน้ำชีหนุ่มสาวมักจะมาเล่นน้ำในแก่งนี้ จึงเรียกชื่อว่าแก้งสนามนาง (แก่ง คนท้องถิ่นออกเสียงเป็นแก้ง)
|
399 |
 |
แกงหัวตาล
- แกงพื้นบ้านโคราชอย่างหนึ่ง ใช้หัวตาลอ่อน
|
400 |
 |
แก่งั่ก
- แก่มาก ชรามาก
|