ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

461		ข่วยเขเตนัง ดูคำว่า ข่วย
462		ข่วย ขวักไขว่ อาการที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างสับสน อาการที่พันแข้งพันขาอย่างน่ารำคาญ พัลวัน ข่วยเขเตนัง ก็พูด
463		ขวัญเอยมากู๊ เป็นคำเรียกขวัญให้กลับคืนมาอยู่กับตัว
464		ขอแกว ไม้หรือเหล็กตรงปลายงอ ใช้สำหรับชักกบในรู
465		ของ ของขลัง เครื่องราง อวัยวะสืบพันธุ์
466		ของชั่วอย่าให่เห็น ของเหม็นอย่าให่พ่บ (สำนวน) ให้ได้อยู่ในแวดวงของคนดี มักใช้ในคำสอนและคำให้พร
467		ของเหนียว ของขลัง ของขลังที่ทำให้หนังเหนียว
468		ของเอ๋ง (ว.) ของ ๆ เรา (หลายคน)
469		ขอฉาย (น.) ไม้สำหรับเกลี่ยหรือสงฟางในเวลานวดข้าว เก๊าะฉาย ก็เรียก
470		ขอซะมา (ก.) ขอขมา
471		ขอดหลอด (ว.) สั้นมาก เช่น แมวตัวนี่หางขอดหลอด
472		ขอน (น.) เป็นลักษณนามของที่มีสองข้าง เช่น ตุ้มหู รองเท้า หาบกะเชอ หาบครุ เช่น กระเชอสองขอน เกือกขอนเดียว กำไลขอนหนึ่ง หรือหมายถึงขอนไม้
473		ข่อนแจ้ง ใกล้แจ้ง ใกล้สว่าง เช้ามืด
474		ขอนดอก ขอนไม้ผุมีราขึ้นเป็นจุดขาว ๆ
475		ขอบกระด้ง ดูคำว่า คะนา
476		ข่อยหล่อย ล้มกลิ้ง
477		ขอสมาวัวควาย การขอขมา หรืออโหสิกรรมวัวควายที่เจ้าของสำนึกในสิ่งที่กระทำลงไป กล่าวคือ เวลาใช้งานถ้าไม่ได้ดั่งใจก็มักจะทุบตี ด่าทอต่าง ๆ จนสาแก่ใจ เมื่อคิดเห็นว่ามันทำคุณประโยชน์ให้จึงทำพิธีดังกล่าว อนึ่งก็เพื่อเรียกขวัญวัวควายให้กลับคืนมาสู่เนื้อสู่ตัวอีกด้วย
478		ขอสำบั๊ดสำมา (สำนวน) ขอขมาต่อปู่ย่าตายายหรือเทพาอารักษ์
479		ข่อหล่อแข่แหล่ (ว.) ไร้สาระ ไม่เป็นแก่นสาร ทำเล่น ๆ ลักษณะเล็ก ๆ ป้อม ๆ ไม่ได้ขนาด
480		ข่อหล่อ หมดเกลี้ยง ไม่เหลือหลอ