1161 |
 |
ซิด
- สึกกร่อน
|
1162 |
 |
ซิด๋าย (ว.)
- เสียดาย บางทีพูดว่าซิด๋ายเด่
|
1163 |
 |
ซิว
- โดนจับ
|
1164 |
 |
ซึ่กลึ่ก
- ไม่มีกิริยามารยาท ทะเล้น ซึ่กลึ่กซั่กลั่ก ก็พูด
|
1165 |
 |
ซึ่กลึ่กซั่กลั่ก
- ดูคำว่า ซึ่กลึ่ก
|
1166 |
 |
ซึง
- ลังถึง (ภาชนะสำหรับนึ่งของ)
- ผสมพันธุ์ (ใช้แก่สัตว์)
|
1167 |
 |
ซึมกะทือ
- ซึมเซา หงอยเหงาไม่พูดจา
|
1168 |
 |
ซื่อหญ่าให่ม่า
- (สำนวน) เล่นม้า เสียพนันม้าแข่ง
|
1169 |
 |
ซุ่กจองเมรุ
- (ซุกจองเมน) การเล่นอย่างหนึ่ง แบ่งผู้เล่นเป็น ๒ พวก ขีดวงกลมสมมติว่าเป็นเมรุ พวกหนึ่งจะไปซุกซ่อน อีกพวกจะเฝ้าเมรุ โดยจะแบ่งกันเฝ้า อีกส่วนหนึ่งจะไปหาพวกที่ซุก หากเจอก็จะแพ้และมาเป็นพวกเฝ้าเมรุแทน แต่ถ้าพวกที่ซุกซ่อนสามารถเข้าวงกลมถือว่าเข้าเมรุได้ก็จะชนะ นิยมเล่นในตอนกลางคืน
|
1170 |
 |
ซุกพอเป็นเข่าเหม่า (น.)
- รวงข้าวสุกเหลืองใบตองที่ปลายรวง ส่วนโคนรวงยังเขียวอยู่
|
1171 |
 |
ซุกโร่ (ว.)
- แดงมาก เช่น หน่าซุกโร่ (หน้าแดงมาก)
|
1172 |
 |
ซุ่ก (ว.)
- ซ่อนแอบ เรียกเล่นซ่อนหาว่า เหล่นซุ่ก
|
1173 |
 |
ซุ่ง
- พุ่ง ใช้แก่การทอ
|
1174 |
 |
ซุซ่ะ
- สุรุ่ยสุร่าย
|
1175 |
 |
ซุดโส (ว.)
- ที่สุดหรือในที่สุด
|
1176 |
 |
ซุดหัวซุดหาง (ว.)
- ตลอดทั้งตัว
|
1177 |
 |
ซุนลุน
- ทะลึ่ง ดื้อดึง
|
1178 |
 |
ซุม
- ละแวกบ้าน คุ้มบ้าน กลุ่ม หมู่ พวก
|
1179 |
 |
ซุมพี่ซุมน่อง มันเป็นซุมเพิง
- (สำนวน) เครือญาติพี่น้องย่อมพึ่งพาอาศัยกันได้
|
1180 |
 |
ซุมยุม
- กระเซิง รุงรัง
|