1861 |
 |
บ้าใหญ่
- บ้า บ้ามาก ๆ
|
1862 |
 |
บำหยั๊ด
- บัญญัติ
|
1863 |
 |
บิ้งนา
- นา
|
1864 |
 |
บิ้ง
- ลักษณนามของนา
|
1865 |
 |
บินแถก
- บินโฉบ
|
1866 |
 |
บิ๊ (ก.)
- แบ่ง เช่น ขนมมันมีชิ่น (ชิ้น) เดียวก็บิ๊แจกกัน
|
1867 |
 |
บึ้งกือ
- กิ้งกือ
|
1868 |
 |
บึ๋น
- ดันทุรัง ดึงดัน บืน ก็พูด
|
1869 |
 |
บึ้ม
- ไฟลุกโพลง เสียงของระเบิด
|
1870 |
 |
บืน
- ดูคำว่า บึ๋น
|
1871 |
 |
บื้น
- ไช ชอนไช
|
1872 |
 |
บุ่ง
- บึง แหล่งน้ำขนาดใหญ่
|
1873 |
 |
บุ๋ญกึ่งถึงกั๋น
- (สำนวน) การมีวาสนาที่จะได้ครองคู่กัน เช่น ถ้าบุ๋ญกึ่งถึงกั๋นก็คือจิได้กันอยู่ดอก (ถ้ามีวาสนาจะได้ครองคู่คงจะได้แต่งงานกัน)
|
1874 |
 |
บุ๋ญหลายสายยาว
- (สำนวน) หากยังมีวาสนา อายุยืนยาว เช่น ถ้าบุญหลายสายยาวชาตินี้จิทอดกฐินใหญ่เลย
|
1875 |
 |
บุ้ม
- บุบ
|
1876 |
 |
บูชายัญ
- การเล่นอย่างหนึ่งนิยมกันในหมู่เด็กชาย ขุดหลุมให้เท่ากับจำนวนผู้เล่น โตพอที่ลูกบอลจะลงหลุมได้ และทุกคนจะต้องจำหลุมของตัวเอง โยนหรือทอยลูกบอล (ลูกเดียว) ทีละคนให้ลงหลุม ถ้าลงหลุมใครเจ้าของหลุมต้องรีบไปเอาบอลปาให้ถูกคนอื่น ๆ ถ้าปาไม่ถูกเจ้าของหลุมจะถูกบูชายัญ
|
1877 |
 |
บู๋น
- พิธีกรรมการทำนายทายทักเรื่องความเจ็บป่วย โดยผู้ทำพิธีจะใช้ฝาเต้าปูนผูกด้ายยกขึ้นเหนือขันข้าวสารให้ฝาเต้าปูนหมุนไป ถ้าฝาเต้าปูนหยุดหมุนที่คำทำนายใดก็จะเป็นคำตอบเพื่อแก้ไขความเจ็บป่วยต่อไป
|
1878 |
 |
เบ๊ดฟาด
- เบ็ดเดี่ยว
|
1879 |
 |
เบ้บปาก
- ทำปากเบ้ เบ้ปากจะร้องไห้ เบ้ปากแสดงอาการดูแคลน
|
1880 |
 |
เบ๋อย (อ.)
- เป็นคำอุทาน หมายถึง ทีอย่างนี้ละก็
|