| 281 |
 |
กะหร่องก่อง (ว.)
- ผอมมาก เช่น เพิ่งหายป่วยยังผอมกะหร่องก่องอยู่
|
| 282 |
 |
กะหร่อง
- ผอม โซ
|
| 283 |
 |
กะหร็อมกะแหร็ม
- หร็อมแหร็ม เป็นหย่อม มีเล็กน้อย มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่
|
| 284 |
 |
ก้ะหล่อม (น.)
- ที่เก็บข้าวเปลือกสานด้วยไม้ไผ่ใช้ขี้ควายทาให้หนา บางทีเรียก แกร๊ะ หรือเรียกเสวียนก็มี
|
| 285 |
 |
ก้ะหวด (น.)
- ขวด
|
| 286 |
 |
กะหวาด
- ตวาด
|
| 287 |
 |
ก้ะหำแพ่ะ (น.)
- มะเขือ ผลคล้ายอัณฑะแพะมีสีม่วง
|
| 288 |
 |
กะหุ๊ก
- หลุมเล็ก ๆ ตะหลุ๊ก ก็พูด
|
| 289 |
 |
กะเหม่น
- เขม่น กิริยาที่กล้ามเนื้อตากระตุก หรือสั่นเบา ๆ เชื่อกันว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นในเวลาข้างหน้า
|
| 290 |
 |
กะเหม่า
- เขม่า ละอองดำ ๆ ที่เกิดจากควันไฟ หรือดินปืน
|
| 291 |
 |
กะเหวา
- ก. ข่วนด้วยเล็บ ขูดด้วยเล็บ ขะเหวา ก็พูด
- น. นกดุเหว่า
|
| 292 |
 |
ก้ะแหบ (ก.)
- อาการแขม่วท้อง เรียกว่า ก้ะแหบท่อง
|
| 293 |
 |
กะแหม่ว
- แขม่ว ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบ
|
| 294 |
 |
กะแหยง
- ปลาแขยง
|
| 295 |
 |
ก้ะโหลกกะลา (น.)
- การละเล่นหม้อข้าวหม้อแกงของเด็กโดยใช้กะลามะพร้าว
|
| 296 |
 |
ก้ะโหลก (น.)
- กะลามะพร้าว
|
| 297 |
 |
ก้ะโหล่ง (น.)
- กล่องกระดาษ สำหรับใส่ของบางทีเรียกโกล่ง
|
| 298 |
 |
ก้ะไหล่
- ไม้สำหรับเขี่ยข้าวเม่าในขณะตำ เพื่อให้ตำสะดวก จั๊กกะไหล่ ก็พูด
|
| 299 |
 |
ก้ะอ๊บ (น.)
- ผอบ (ผะ-อบ) บางครั้งใช้ กระอ๊บ
|
| 300 |
 |
ก้ะอวย
- กระถางรองน้ำข้าว
|