ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

201		กะทั่กกะเทิน ดูคำว่า กะเทิน
202		กะทา (น.) นกกระทา ขี้เกลือสินเธาว์ที่ขึ้นขาวตามเนินดิน
203		กะทาย (น.) กระจาดเล็ก ๆ พอกระเดียดไปได้
204		กะทิ่กกะไท (ก.) ใช้กระด้งร่อนพลางกระตุกพลางเพื่อให้กากข้าวแยกออกจากข้าวสาร
205		กะทิ่ก (ก.) ใช้กระด้งร่อนสะบัด หรือกระตุกให้กากแยกออกจากข้าวสาร
206		กะทิง (น. ) วัวกระทิง
207		กะทิ่ยอบ ไมยราบ
208		กะทุ่ก บรรทุก
209		กะทู่รั่ว (น.) ไม้แก่นหล่อนนำมาปักเรียงเป็นรั้ว
210		กะเท็อวเว็อว (ว.) ผู้หญิงที่รูปร่างไม่ได้สัดส่วน ช่วงตัวสั้นส่วนแขนขายาวเก้งก้าง
211		กะเทิน (ว.) ลักษณะที่กระทำอย่างครึ่ง ๆ กลาง ๆ กลางคัน ก้ำกึ่ง สะเทิน เช่น กะเทินทำก็ทำให่ตลอด (ไหน ๆ ทำแล้ว ก็ทำให้ตลอด) กะทั่กกะเทิน สะเทิน ก็พูด
212		กะแท่ะ ก. กัด เช่น กระรอกกะแท่ะไม่ (ไม้) น. ระแทะคล้ายเกวียนแต่เล็กกว่าใช้สำหรับนั่ง
213		กะไท (ก.) ฝัดแยกเมล็ดข้าวเปลือกออกจากข้าวสารหลังจากฝัดเอาแกลบและรำออกแล้ว โดยยืนขึ้นจับกระด้งให้เอียงซ้ายหรือขวาพอประมาณในระดับเอว แล้วยักย้ายกระด้งไปซ้ายขวาสลับกัน ส่วนที่เป็นเมล็ดข้าวเปลือกจะมารวมอยู่ข้างหน้ากระด้ง บางครั้งเรียกกะทิ่กกะไท
214		กะบวน แต่งตัวเท่ แต่งตัวทันสมัย
215		กะบ๋วย (น.) กะลามะพร้าว มีด้ามจับ ใช้สำหรับตักน้ำ
216		กะบ่อง แอ่งน้ำเล็ก ๆ
217		กะบ๊ะใหญ่ ดูคำว่า กะบ๊ะ
218		กะบ๊ะ (น.) ชามทำด้วยโลหะเคลือบสำหรับใส่อาหาร ถ้าขนาดใหญ่เท่ากะละมัง เรียกว่า กะบ๊ะใหญ่
219		กะบาน ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่คล้ายกระด้งโตกว่าจานใช้ใส่ข้าวกินแทนจาน
220		กะเบ่ง พอง ขยายตัว เบ่ง (พยายามขับ ดัน ส่ง เช่น อุจจาระ ปัสสาวะ เป็นต้น ให้ออกมา) ต่ะเบ่ง ก็พูด