201 |
 |
เขิก (ก.)
- เขก งอนิ้วแล้วเคาะลงไปอย่างแรง
|
202 |
 |
เขิน (ว.)
- ตื้น เช่น น่าม (น้ำ) ตรงที่มันเขิน
- สั้นเต่อ เช่น นุ่งกระโปรงเขิน
|
203 |
 |
เขียงนา (น.)
- กระท่อม หรือเพิงขนาดเล็ก ปลูกไว้ตามทุ่งนาเพื่อพักอาศัยชั่วคราว
|
204 |
 |
เขียดจิ๊ก (น.)
- เขียดชนิดหนึ่งตัวสีเขียว
|
205 |
 |
เขียดต้ะปาด (น.)
- ปาด
|
206 |
 |
เขียดอีโม่ (น.)
- เขียดชนิดหนึ่งตัวเล็ก ๆ อีสานเรียกเขียดขาลาย
|
207 |
 |
เขี่ยนหน่อม่าย (ก.)
- ขีดหน่อไม้ให้เป็นเส้นยาว ๆ โดยนำหน่อไม้เผาไฟลอกเปลือกออกแล้วเอาหนามไผ่ขีดให้เป็นเส้นยาว ๆ นำไปต้มให้จืดแล้วใส่น้ำใบย่านาง กินกับน้ำพริกปลาร้าปลาสด หรือทำซุบหน่อไม้
|
208 |
 |
เขี่ยนหมาก (น.)
- เชี่ยนหมาก ภาชนะสำหรับใส่หมากพลู
|
209 |
 |
เขี่ยน (ก.)
- กรีด หรือขูดให้เป็นเส้น ๆ (ใช้แก่หน่อไม้)
|
210 |
 |
เขียม
- ประหยัด ตระหนี่
|
211 |
 |
เขี่ยวแกลบให่เป็นละมัน
- (สำนวน) ทำสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ เหมือนเคี่ยวแกลบให้เป็นน้ำมัน
|
212 |
 |
เขี่ยวขุ่นวุ่นวาย (ว.)
- งอแง
|
213 |
 |
เขียวละลึบ
- เขียวขจี
|
214 |
 |
เขียวเหมือนพระอินทร์ บินเหมือนน่ก ศรปั๊กอ๊กจะว่าน่กก็ไม่ใช่
- (ปริศนาคำทาย) แมลงทับ
|
215 |
 |
เขียวอื๋อหลือ
- เขียวเข้มจัด เขียวมากเกินปกติ
|
216 |
 |
เขียวอื๋อ
- เขียวเข้ม เขียวมาก
|
217 |
 |
เขี่ยว
- งอแง ขี้อ้อน เซ้าซี้เพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ (มักใช้แก่เด็ก)
|
218 |
 |
เขื่อง (ว.)
- โต
|
219 |
 |
เขื่อน
- รั้วกั้น เครื่องล้อมเป็นแนวเขต คอกกั้นสัตว์ เช่น วัว ควาย ทำด้วยท่อนไม้ หรือต้นไม้ทั้งลำต้นวางยาวมีง่ามไม้รองรับเป็นทอด ๆ
|
220 |
 |
เขื่อมขึม
- ใหญ่โต ตระหง่าน
|