141 |
|
ขี่หัว
- รังแค
|
142 |
|
ขี่แอ่ค
- เก๊ก วางท่า ยียวนกวนประสาท
|
143 |
|
ขี่
- ขี้
|
144 |
|
ขึ่นก๊กไม่ช่วยแรงกะถา
- (สำนวน) ควรช่วยเหลือตัวเองด้วย อย่ามัวแต่หวังพึ่งคนอื่นหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพียงอย่างเดียว
|
145 |
|
ขึ่นขื่อ
- การเล่นอย่างหนึ่ง แบ่งผู้เล่นออกเป็น ๒ ฝ่าย เท่า ๆ กัน ขีดเส้นเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าแบ่งเป็นตารางห่างกันพอควร (คล้ายตากระโดด) พวกหนึ่งจะแยกกันยืนตามมุมของตาราง ๆ ละคน (ห้ามเคลื่อนที่) อีกพวกจะวิ่งไปตามตารางโดยไม่ให้คนที่มุมตารางแตะตัวได้ ถ้าถูกแตะคนหนึ่งฝ่ายนั้นก็จะเป็นฝ่ายไปยืนมุมแทน ถ้าทุกคนสามารถขึ้นขื่อ (ผ่านตลอด) ได้ก็จะชนะ
|
146 |
|
ขึ่นปล่อง
- เร่งไฟในเตาเผาให้อุณหภูมิสูง (เป็นขั้นตอนหนึ่งในการเผาเครื่องปั้นดินเผาต่อจากขั้นอุดเตา) ดู อุ๊ดเตา ประกอบ
|
147 |
|
ขึ่นใหม่
- แรกรุ่น กระเตาะ เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มเนื้อสาวเพิ่งจะขึ้นหนุ่มขึ้นสาว เช่น เป็นสาวขึ่นใหม่
|
148 |
|
ขื่อหลื่อ
- ดำสนิท ดำปืน
|
149 |
|
ขุน (ก.)
- ให้อาหารสัตว์ เช่น ขุนหมู ขุนไก่
|
150 |
|
ขุ่ม
- นกคุ่ม
|
151 |
|
เข
- เฉ เหไป ตาเหล่ ตาเอียง
|
152 |
|
เข่งเหล่ง
- เอียงกะเท่เร่
|
153 |
|
เข่ง (น.)
- เครื่องจักสาน มีรูปคล้ายตะกร้าไว้ใส่ของบางทีเรียกตะเข่ง
|
154 |
|
เข๊ดหลาบตะขาบตอด
- เข็ดจริง ๆ เข็ดหลาบจนขึ้นใจ
|
155 |
|
เข่นมีด (ก.)
- วิธีการทำให้มีดเก่ามีคมเหมือนใหม่
|
156 |
|
เขม็ง
- (ขะเหม็ง) ขยัน
|
157 |
|
เขมรเน้บ
- เอว กระเบนเน้บ ก็เรียก
|
158 |
|
เขย่งเกงกอย
- เขย่ง กระโดดตีนเดียว
- การเล่นอย่างหนึ่ง ให้ผู้เล่นนั่งล้อมกันเป็นวงกลม ร้องพร้อมกันว่า เขย่งเกงกอย งัวกินอ้อย จั๊บใส่คุก เหล่าสองไห กระเทียมสองหัว ไก่สองตัว เห็นงัวข้าเบิ่งไหม ให้คนหนึ่งเขย่งเกงกอย คือ กระโดดตีนเดียวไปรอบวง คนนั่งล้อมวงถามพร้อมกันว่า งัวตัวไหน คนเขย่งเกงกอยจะไปยังคนนั่งคนหนึ่งพูดว่า งัวตัวนี่ คนถูกชี้ต้องรีบลุกขึ้นหนี ถ้าหนีไม่ทันจะถูกตี และก็จะมาเป็นคนเขย่งแทน ถ้าไม่ถูกตีก็จะวิ่งรอบวงกลับมานั่งลงที่เก่าแล้วเล่นต่อไป
|
159 |
|
เขลาใจ
- ไม่ดลใจ มีเหตุอันไม่ให้คิดไม่ให้ทำ
|
160 |
|
เข่ากรรม
- อยู่ปริวาสกรรม อยู่ค้างคืนเพื่อรักษาศีลเจริญภาวนา
|