521 |
 |
ขาดปุ้ด
- ขาดเสียงดังปุ้ด ขาดสะบั้น
|
522 |
 |
ขาดพ่อถ่อหั๊ก ขาดแม่แพแตก
- (สำนวน) เมื่อสิ้นบุญพ่อแม่แล้วเหมือนกับขาดที่พึ่งพา หรือไร้ญาติขาดมิตร
|
523 |
 |
ขามทะเลสอ
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา เดิมเป็นหมู่บ้านที่มีต้นมะขามมาก มีบึงขนาดใหญ่รอบ ๆ มีดินขาว ชาวบ้านนำมาทำเป็นดินสอเขียนกระดาน เรียกว่า บึงขามทะเลสอ แต่ต่อมาเรียกหมู่บ้านขามทะเลสอ
|
524 |
 |
ขามสะแกแสง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา โดยนำเอาชื่อ ๒ หมู่บ้านมาตั้งเป็นชื่ออำเภอ คือ บ้านขาม กับบ้านสะแกแสง
|
525 |
 |
ขาย (ก.)
- ถูกปรับ เช่น ชายหนุ่มไปจับมือถือแขนผู้หญิงจึงถูกขาย วัวควายเข้าไปกินข้าวกล้าในนาคนอื่นจึงถูกขาย
|
526 |
 |
ขายขี่เท่อ
- แสดงความโง่ออกมา (ปล่อยไก่)
|
527 |
 |
ขายปาก (ว.)
- เรียกสินไหมทดแทนเนื่องจากพูดดูถูกดูหมิ่น หรือด่าผู้อื่น
|
528 |
 |
ขาวก่อง (ว.)
- ขาวเป็นประกายเหมือนไข่มุก
|
529 |
 |
ขาวกุ๊ (ว.)
- ขาวโพลน
|
530 |
 |
ขาวพลาบ (ว.)
- ขาวเป็นเงาแวววาว
|
531 |
 |
ขาวยังก๊ะหยวกต้มน่ำร่อน
- (สำนวน) ขาวอมดำ
|
532 |
 |
ขาวว่อก
- ขาวมาก ขาวผ่อง
|
533 |
 |
ข่าววอ
- เพลงสรรเสริญพระบารมี มาจากเนื้อร้อง ข้าวรพุทธเจ้า...
|
534 |
 |
ขาหมู่
- เพื่อน คู่ขา
|
535 |
 |
ข้า (ส.)
- สรรพนามบุรุษที่ ๑ ส่วนใหญ่สามีภรรยาใช้แทนตัวเอง
|
536 |
 |
ขี่กลาด
- ขี้ขลาด ขลาด กลัว
|
537 |
 |
ขี่กองใหญ่ให่เด๊กน่อยเห็น
- (สำนวน) ทำสิ่งที่ไม่สมควรให้ผู้น้อยเห็น
|
538 |
 |
ขี่กะทา
- หน้าดินหรือพื้นดินที่เป็นคราบเกลือขึ้นขาว กะทาเกลือ ก็เรียก
|
539 |
 |
ขี่กะโลก
- น้ำครำ น้ำโสโครก โคลน ดินเปียกเหลว ขี่ล่ะโลก ก็พูด
|
540 |
 |
ขี่กะเหลด (น.)
- เสลด
|