ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

1401		ตะบั๊กตะบวย เป็นคำพูดในทำนองว่า พูดทำไม พูดหาอะไร
1402		ต่ะเบ่ง พอง ขยายตัว เบ่ง (พยายามขับ ดัน ส่ง เช่น อุจจาระ ปัสสาวะ เป็นต้น ให้ออกมา) กะเบ่งก็พูด
1403		ตะเบิ๋ง (ก.) เอาของวางบนฝ่ามือ ตั้งแขนยกมือขึ้นในระดับไหล่ขึ้นไป
1404		ตะป๊ด ปด โกหก
1405		ตะปั๊ด ปัด
1406		ตะปิ้ง (น.) เหล็กสำหรับปิ้ง ย่าง เครื่องประดับทำด้วยเงินใช้ปิดอวัยวะเพศของเด็กหญิง
1407		ตะปิ๊ดตะปี่ กำลังผลิใบ เริ่มผลิใบ
1408		ตะปื๋อ (ว.) มากจนนับไม่ถ้วน อึ๊ดตะปื๋อ ก็พูด
1409		ตะปุ๊ดตะปู้ เก่าแก่ โบราณ นานนม
1410		ตะเป้ดตะป้าด ซวนเซ เซถลาเสียหลัก เปะปะ
1411		ตะเป๊ะตะป๊ะ (ว.) เดินไม่ตรง เดินไม่แข็งแรง
1412		ตะพาน สะพาน
1413		ตะพานเรือก สะพานที่ใช้ไม้ปูในทางขวาง
1414		ตะพาย สะพาย กะพาย ก็พูด
1415		ตะพึ่ดตะพือ (ว.) เรื่อยไปไม่หยุดหย่อน บางครั้งใช้ตะพึ่ด
1416		ตะโพก (น.) สะโพก
1417		ตะใภ่ สะใภ้
1418		ตะมอย ฝีหัวเดือน หมิ่นเหม่ เกือบชิดขอบ
1419		ตะมิด สูงสุดยอด
1420		ตะมิดตะม่อย (ว.) ทำท่าทางเอียงอาย