1421 |
 |
ตะโมน
- เนิน มูลดินที่สูง
|
1422 |
 |
ตะระตะรุน (ว.)
- รีบร้อน ลุกลี้ลุกลน
|
1423 |
 |
ตะล้บป๊บโป่
- ทำอย่างกุลีกุจอ ทำโดยเร่งรีบ
|
1424 |
 |
ตะลอแต๋ (ว.)
- คนเจ้าชู้ บางทีใช้ว่ากะลอแต๋
|
1425 |
 |
ตะละป๋า
- เกินเวลา เวลาล่วงเลยมา เช่น เพลตะละป๋า
|
1426 |
 |
ต๊ะล่ะวี
- พัดขนาดใหญ่สานด้วยไม้ไผ่ใช้พัดหรือวีให้เศษผงหรือสิ่งไม่ต้องการออกจากกองข้าวเปลือก
|
1427 |
 |
ตะลึ้ดตึ๊ดตื๋อ
- มืดมาก มืดมิด
|
1428 |
 |
ตะลุก (น.)
- หลุมเล็ก ๆ เช่น มองไม่เห็นทางเลยเดินไปต๊กตะลุก
|
1429 |
 |
ตะลุดกุ๊ด
- สั้นจู๋
|
1430 |
 |
ตะแลงแกง
- ที่คุมขังนักโทษ ติดคุก ถูกจำคุก
|
1431 |
 |
ตะแล็ดแต็ดแต๋
- แบนราบเรียบ แบนจนเป็นแผ่น
|
1432 |
 |
ตะวัก
- จวัก
|
1433 |
 |
ตะวันกร๋งหัว (ว.)
- เที่ยง ตอนพักกลางวัน
|
1434 |
 |
ตะวันทั่บ
- อาการงัวเงีย ตื่นนอนในตอนบ่าย หรือตอนเย็น โดยคิดว่าเป็นรุ่งเช้า ตะหวันเหยียบ ก็พูด
|
1435 |
 |
ตะวันปันนี่ (ว.)
- เวลาล่วงเลยมาขนาดนี้
|
1436 |
 |
ตะวันแปร๋ (ว.)
- เวลาประมาณ ๑๓ นาฬิกา
|
1437 |
 |
ตะวันหรอง ๆ (ว.)
- ตะวันกำลังขึ้น
|
1438 |
 |
ตะวันเหยียบ
- ดูคำว่า ตะวันทั่บ
|
1439 |
 |
ตะวันแหร่ ๆ (ว.)
- เวลาใกล้พลบค่ำ นกเข้ารังนอน
|
1440 |
 |
ตะหนอบ (น.)
- ไม้ไผ่สานเป็นตา ๆ สำหรับย่างปลามี ๒ แผ่นประกบกัน
|