รูปแบบการสืบค้น: ค้นหาคำศัพท์ | ค้นหาคำศัพท์จากความหมาย
สืบค้น
201 กะท่ะ (น.)
  1. กระทะ
202 กะทั่กกะเทิน
  1. ดูคำว่า กะเทิน
203 กะทา (น.)
  1. นกกระทา
  2. ขี้เกลือสินเธาว์ที่ขึ้นขาวตามเนินดิน
204 กะทาย (น.)
  1. กระจาดเล็ก ๆ พอกระเดียดไปได้
205 กะทิ่กกะไท (ก.)
  1. ใช้กระด้งร่อนพลางกระตุกพลางเพื่อให้กากข้าวแยกออกจากข้าวสาร
206 กะทิ่ก (ก.)
  1. ใช้กระด้งร่อนสะบัด หรือกระตุกให้กากแยกออกจากข้าวสาร
207 กะทิง (น. )
  1. วัวกระทิง
208 กะทิ่ยอบ
  1. ไมยราบ
209 กะทุ่ก
  1. บรรทุก
210 กะทู่รั่ว (น.)
  1. ไม้แก่นหล่อนนำมาปักเรียงเป็นรั้ว
211 กะเท็อวเว็อว (ว.)
  1. ผู้หญิงที่รูปร่างไม่ได้สัดส่วน ช่วงตัวสั้นส่วนแขนขายาวเก้งก้าง
212 กะเทิน (ว.)
  1. ลักษณะที่กระทำอย่างครึ่ง ๆ กลาง ๆ กลางคัน ก้ำกึ่ง สะเทิน เช่น กะเทินทำก็ทำให่ตลอด (ไหน ๆ ทำแล้ว ก็ทำให้ตลอด) กะทั่กกะเทิน สะเทิน ก็พูด
213 กะแท่ะ
  1. ก. กัด เช่น กระรอกกะแท่ะไม่ (ไม้)
  2. น. ระแทะคล้ายเกวียนแต่เล็กกว่าใช้สำหรับนั่ง
214 กะไท (ก.)
  1. ฝัดแยกเมล็ดข้าวเปลือกออกจากข้าวสารหลังจากฝัดเอาแกลบและรำออกแล้ว โดยยืนขึ้นจับกระด้งให้เอียงซ้ายหรือขวาพอประมาณในระดับเอว แล้วยักย้ายกระด้งไปซ้ายขวาสลับกัน ส่วนที่เป็นเมล็ดข้าวเปลือกจะมารวมอยู่ข้างหน้ากระด้ง บางครั้งเรียกกะทิ่กกะไท
215 กะบวน
  1. แต่งตัวเท่ แต่งตัวทันสมัย
216 กะบ๋วย (น.)
  1. กะลามะพร้าว มีด้ามจับ ใช้สำหรับตักน้ำ
217 กะบ่อง
  1. แอ่งน้ำเล็ก ๆ
218 กะบ๊ะใหญ่
  1. ดูคำว่า กะบ๊ะ
219 กะบ๊ะ (น.)
  1. ชามทำด้วยโลหะเคลือบสำหรับใส่อาหาร ถ้าขนาดใหญ่เท่ากะละมัง เรียกว่า กะบ๊ะใหญ่
220 กะบาน
  1. ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่คล้ายกระด้งโตกว่าจานใช้ใส่ข้าวกินแทนจาน