261 |
 |
ก้ะลอ
- เกราะ (เครื่องสัญญาณทำด้วยไม้ไผ่ใช้ตีหรือสั่นให้ดัง)
|
262 |
 |
ก้ะลัง (น.)
- ลังหรือกล่องสี่เหลี่ยมสำหรับใส่ของ
|
263 |
 |
ก้ะลิกก้ะเหลิม (ว.)
- ทำท่าก้อร่อก้อติก
|
264 |
 |
ก้ะลึนก้ะลอก
- ก.ลักษณะที่ภาพจิตรกรรมฝาผนังชำรุดหรือลักษณะที่สีลอกจนเห็นเนื้อไม้ทำให้สีกะดำกะด่าง บางทีพูดว่ามันลอกมันลืน
- ว. กว่าจะสำเร็จได้นั้น ยากมาก
|
265 |
 |
ก้ะลึน (ก.)
- สยิวกายด้วยความรังเกียจ
|
266 |
 |
กะเลาะกะและ
- ฝนตกปรอย ๆ
|
267 |
 |
ก้ะโลง (น.)
- โลงศพ
- หีบไม้ฉำฉาขนาดใหญ่
|
268 |
 |
ก้ะโล่ (น.)
- ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่คล้ายกระด้ง ใช้สำหรับใส่ของหรือวางถ้วยอาหารแทนถาด มีขนาดเล็กกว่ากระด้งและใช้ฝัดข้าวไม่ได้
|
269 |
 |
ก๊ะว่า
- คิดว่า
|
270 |
 |
กะเว่ากะแหว่ง
- เว้า ๆ แหว่ง ๆ
|
271 |
 |
ก้ะเวิวก้ะวาว (ว.)
- อาการยกมือไขว่ขว้าเมื่อตกใจ
|
272 |
 |
ก้ะสวย (น.)
- เครื่องมือทอผ้า ใช้ใส่ด้ายหรือไหมสำหรับเป็นเส้นพุ่ง
|
273 |
 |
กะสัง
- ต้นมะสัง (มีหนาม ใบคล้ายใบมะขวิด)
|
274 |
 |
กะสิว
- สิว
|
275 |
 |
กะสุ่ย
- ใช้เท้าทอยสิ่งของให้เรียด หรือเรี่ยพื้น ท่าหนึ่งของการเล่นสะบ้า กะฉุ่ย ก็พูด
|
276 |
 |
กะสูด
- สูด หายใจเข้าโดยแรง
|
277 |
 |
ก้ะโสบ
- ก. อาการที่หมูกินอาหาร
- ว. ภาชนะสำหรับใส่น้ำตาลปึกทำจากกาบกล้วยแห้งลักษณะคล้ายชะลอม
|
278 |
 |
กะหมวด
- ขมวด
|
279 |
 |
กะหม่าบ้าบิ๋น
- (สำนวน) ตกใจมาก ขวัญหนีดีฝ่อหรืองันงกตกประหม่า เช่น เห็นไฟไหม่เลยกะหม่าบ้าบิ๋น
|
280 |
 |
กะหม่า
- ประหม่า กะหม่าบ้าบิ่น ก็พูด
|