ฐานข้อมูลพจนานุกรมภาษาโคราช

หมวดอักษร:

281		กะหยำกะแยะ (ก.) เปียกแฉะ หรือเหลวเละ เช่น ฝนตกพรำ ๆ ทั้งวัน ทำให้กะหยำกะแยะ หรือหน้าสังขยาที่เหลวเละ ก็เรียกว่ามันกะหยำกะแยะ
282		กะหร่องก่อง (ว.) ผอมมาก เช่น เพิ่งหายป่วยยังผอมกะหร่องก่องอยู่
283		กะหร่อง ผอม โซ
284		กะหร็อมกะแหร็ม หร็อมแหร็ม เป็นหย่อม มีเล็กน้อย มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่
285		ก้ะหล่อม (น.) ที่เก็บข้าวเปลือกสานด้วยไม้ไผ่ใช้ขี้ควายทาให้หนา บางทีเรียก แกร๊ะ หรือเรียกเสวียนก็มี
286		ก้ะหวด (น.) ขวด
287		กะหวาด ตวาด
288		ก้ะหำแพ่ะ (น.) มะเขือ ผลคล้ายอัณฑะแพะมีสีม่วง
289		กะหุ๊ก หลุมเล็ก ๆ ตะหลุ๊ก ก็พูด
290		กะเหม่น เขม่น กิริยาที่กล้ามเนื้อตากระตุก หรือสั่นเบา ๆ เชื่อกันว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นในเวลาข้างหน้า
291		กะเหม่า เขม่า ละอองดำ ๆ ที่เกิดจากควันไฟ หรือดินปืน
292		กะเหวา ก. ข่วนด้วยเล็บ ขูดด้วยเล็บ ขะเหวา ก็พูด น. นกดุเหว่า
293		ก้ะแหบ (ก.) อาการแขม่วท้อง เรียกว่า ก้ะแหบท่อง
294		กะแหม่ว แขม่ว ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบ
295		กะแหยง ปลาแขยง
296		ก้ะโหลกกะลา (น.) การละเล่นหม้อข้าวหม้อแกงของเด็กโดยใช้กะลามะพร้าว
297		ก้ะโหลก (น.) กะลามะพร้าว
298		ก้ะโหล่ง (น.) กล่องกระดาษ สำหรับใส่ของบางทีเรียกโกล่ง
299		ก้ะไหล่ ไม้สำหรับเขี่ยข้าวเม่าในขณะตำ เพื่อให้ตำสะดวก จั๊กกะไหล่ ก็พูด
300		ก้ะอ๊บ (น.) ผอบ (ผะ-อบ) บางครั้งใช้ กระอ๊บ